".. ผม ผมอยากเป็นโทรศัพท์มือถือครับ
.."
- ในห้องเรียนเด็กประถม
คุณครูบอกเด็กๆในห้องว่า
ให้เขียนคำวิงวอนขอสิ่งที่ตัวเองอยากได้มากที่สุดตอนนี้จากอัลเลาะฮฺซ.บ.พร้อมบอกเหตุผลว่า
ทำไมจึงอยากได้ และเมื่อหมดคาบเรียนคุณครูจึงเก็บความปรารถนาของเด็กๆในห้องเพื่อนำไปอ่านที่บ้านของนาง
-
ตกเย็นคุณครูนำความปรารถนาของเด็กๆมาอ่านทีละคนๆในห้องของนาง
เมื่อเธออ่านความปรารถนาของเด็กน้อยคนหนึ่ง เธอถึงกับร้องไห้ไม่หยุด
และขณะนั้นสามีของนางเข้ามาในห้องพอดี เขาเห็นนางร้องไห้ จึงถามนางว่า
"เธอร้องไห้ทำไมหรือ" นางตอบว่า
"วันนี้ฉันให้เด็กๆเขียนคำวิงวอนที่ต้องการจากอัลเลาะฮฺซ.บ.
ฉันอ่านของเด็กคนนี้แล้วฉันรู้สึกเสียใจยิ่งนัก คุณลองอ่านดูสิ"
- สามีจึงหยิบขึ้นมาอ่าน "โอ้อัลเลาะฮฺ
ขอให้ผมเป็นโทรศัพท์มือถือในเย็นวันนี้เลยด้วยเถิด ผมอยากแทนที่มันมาก
ผมอยากจะได้รับความสนใจเป็นพิเศษจากคนในบ้านผมอยากจะเป็นที่ที่ทุกคนในบ้านให้เวลามากที่สุด
ผมอยากจะเป็นมือถือที่อยู่กับพ่อตลอดเวลาแม้ตอนทำงาน
ตอนกลับมาบ้านและแม้แต่ตอนพ่ออ่อนเพลียจากการทำงาน พ่อก็จะอยู่กับมันตลอด
ผมอยากจะเป็นมือถือที่แม่เก็บไว้ข้างตัวเสมอ
แม้วันที่แม่เหนื่อยแม่ก็ไม่เคยวางมันไว้ห่างกายเลย ผมอยากเป็นแบบมันบ้าง
ผมอยากจะเป็นมือถือที่พี่ๆแย่งกัน และอยู่กับมันทั้งวันทั้งคืน
ผมอยากให้พี่ๆสนใจผม แย่งกันมาเล่นกับผมบ้าง ..
ผมอยากให้ทุกๆคนในบ้านใช้เวลาแบบนั้นกับผมบ้าง .. ผมขออีกข้อนึง
ผมอยากให้ผมสามารถทำให้ทุกๆคนในบ้านมีความสุขความเพลิดเพลินเหมือนกับที่มือถือให้พวกเขา
.. ผมคงไม่ขอจากพระองค์มากไป ผม .. ผมเพียงอยากเป็นมือถือเท่านั้นเอง"
- เมื่อสามีอ่านจบ เขาถึงกับกล่าวขึ้นมาว่า
"เด็กน้อยคนนี้น่าสงสารยิ่งนัก ทำไมพ่อแม่เขาใจดำกับเขาเช่นนี้ ????"
- คุณครูได้ฟังเช่นนั้นถึงกับร้องไห้โฮอีกครั้ง
และเธอบอกสามีด้วยน้ำตาว่า "เด็กคนนั้น คือลูกชายคนเล็กของเราเองค่ะ"
............................
...* ผมขอไม่สรุปเรื่องนะครับ
ฝากทุกๆท่านคอมเมนท์สรุปเรื่องนี้ไว้ด้วยครับ *...
ที่จริงก็อยากให้เครดิต แต้เจ้าของโพสไม่บอกชื่อ
เอามาจากไลน์ครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น